[NL] Vaarwel Atami! Epische Bergroutes, Iconische Torii-poorten en de Droom van een Petrolhead!
Hakone en de geweldige twists and turns van de lokale bergpassen
こんにちは (Konnichiwa) – Hallo daar! De laatste dag van ons verblijf in Atami is aangebroken, en we maakten nog één laatste rit in onze trouwe Toyota Corolla. Hij heeft ons meer dan 550 km goed gediend, dus ik keek zeker uit naar het zien van de beroemde torii-poort in het water. Door tijdgebrek richtten we onze rit op de Ashinoko Skyline Pass. Onderweg zagen we meer dan alleen adembenemende natuur... de petrolhead diep vanbinnen was ook grondig tevreden!
Hieronder zie je de route die we hebben afgelegd. De rode lijn markeert het eerste deel van onze reis, waar we het Jukkoku Pass Observatiedek, het Mt. Taikan Observatiedek bezochten, en eindigden bij de Hakone Schrijn. Het tweede deel, gemarkeerd door de oranje lijn, zag ons teruglussen over de Ashinoko Skyline Pass en terugkeren naar Mt. Taikan. Vanaf daar daalden we verder af via de lange, bochtige bergweg terug naar Atami.
Jukkoku Pass: Uitzichten en een Charmante Rit
Als eerste waagden we ons omhoog naar het observatiedek van de Jukkoku Pass, in de hoop nog een glimp van Fuji-san op te vangen. Helaas was het veel te bewolkt. Toch konden we genieten van een immens, weids uitzicht dat ver in de verte reikte. Het was fantastisch, en we hebben zelfs bovenaan een lekker hapje gegeten! Om de top te bereiken, neem je een charmant treintje dat in stijl omhoog gaat. Het was zo'n schattige rit, en hij had een tegenhanger die tegelijkertijd naar beneden kwam en ons halverwege passeerde.






Mt. Taikan: Waar Motoren Brullen en Uitzichten Zich Verheffen!
Na een korte rit bereikten we ons volgende Observatiedek: Mt. Taikan. Zodra we aankwamen, spitsten mijn oren zich! Ik hoorde het kenmerkende gebrul van motoren – niet zomaar motoren, maar die van JDM-auto's, die geweldige en iconische Japanse tunerwagens! Na een korte afleiding (een zeer welkome, moet ik zeggen!), gingen we terug naar het genieten van het uitzicht en haalden we iets te drinken in het restaurant.
Binnen in het restaurant ontdekten we een kleine hoek gewijd aan het BMW GT-team. Het was echt gaaf om te zien, en de hele sfeer schreeuwde gewoon "petrolhead paradijs"! Ik weet niet waarom, maar het was zo. Ze hadden zelfs Gashapon-machines met figuren van de anime Initial D en MF Ghost – duidelijke tekenen dat deze locatie een bekende plek is geworden, beroemd geworden na een paar populaire auto-thema anime-series. Oh, en die JDM-auto's die we eerder zagen? Die maakten deel uit van een bedrijf dat dagtochten aanbiedt door de bergen in die ongelooflijke voertuigen. Ik zou serieus overwegen dat te doen als ik hier ooit terugkwam!







Hakone Schrijn: Vrede, Schoonheid en Geduld voor de Perfecte Foto
Na het veroveren van de geweldige wegen in de bergen, kwamen we aan bij Ashimeer. We reden door Hakone en vonden een mooie parkeerplek vlakbij de iconische Vredes Torii-poort die majestueus in het water aan de rand van het meer staat. Ik had dit altijd op foto's gezien, en nu kon ik het eindelijk zelf aanschouwen – het voldeed echt aan de verwachtingen!
P.S. De foto van de torii-poort hier beneden is door Gemini bewerkt om alle mensen te verwijderen. Ik had in het echt niet zoveel geluk, haha!



Na de torii-poort bezochten we de Hakone Schrijn zelf. Daar ervoeren we de fantastische mix van natuur en traditioneel schrijnterrein. Hoewel de temperaturen verzengend waren, koelde het geschaafde ijs met citroen ons perfect af. Het was er werkelijk prachtig, en als je ooit in de buurt bent, raad ik je zeker aan om even te stoppen. Verwacht echter geen foto te kunnen maken bij de torii-poort zonder te wachten – je moet waarschijnlijk bereid zijn om 20 minuten in de rij te staan! Maar zoals je ziet, heeft Gemini ook een beetje geholpen met mijn foto, haha.







De Kronkelende Wegen van Ashinoko Skyline
Uiteindelijk reden we rond Ashimeer en begonnen we onze weg door de prachtige bergpas van de Ashinoko Skyline te banen. We stopten op twee punten om van het uitzicht te genieten, maar helaas verhulden wolken veel van het landschap. Maar hoe bewolkt het ook was, het was nog steeds geweldig om te rijden! Ik hou van autorijden en ik hou van bergwegen, dus mijn dag was op dat punt al een groot succes.






Het Afronden van Onze Week in Atami
Omdat we voor 20:00 uur terug waren in Atami, lukte het ons om de auto veilig en wel terug te brengen naar het verhuurbedrijf. Vanaf daar gingen we iets eten en keerden we terug naar ons hotel om alles in te pakken voor de reis naar Kyoto. Later die avond zag ik de eerste echte regen van de vakantie. Niet dat het voor enige verkoeling zorgde... de weersvoorspellingen zagen er niet goed uit. De temperaturen zouden stijgen tot gemiddeld 35 tot 37 graden Celsius, met een "gevoelstemperatuur" van gemiddeld 43 graden Celsius of meer! Laten we zien of we het kunnen overleven, maar ik heb het gevoel van wel, haha.



Tot ziens in het volgende blog vanuit Kyoto!
Stay safe out there.
またね (Matane!) – Tot snel!